Poznaj praktyczne rady i wskazówki Ojców Pustyni
1(1089). Starzec zapytany, jaki powinien być mnich, odpowiedział: „Moim zdaniem: sam wobec Jedynego”.
2(1090). Tenże starzec zapytany przez kogoś: „Dlaczego przebywając na pustyni odczuwam lęk?”, odpowiedział: „Ponieważ wciąż żyjesz”.
3(1091). Zapytano starca, co trzeba robić, aby się zbawić. Starzec robił wtedy plecionkę z palmy i nie odrywając wzroku od pracy odpowiedział: „To, co widzisz”.
4. Starzec zapytany, dlaczego nigdy nie uległ zniechęceniu, odrzekł: „Każdego dnia spodziewam się śmierci”.
5(1092). Pytał ktoś starca: „Dlaczego często ulegam zniechęceniu?” Starzec odrzekł: „Jeszcze nie ujrzałeś końca”.
6(1093). Starzec zapytany, co jest istotą pracy mnicha, odparł: „Rozsądek”.
7(1094). Starzec zapytany: „Dlaczego dręczą mnie pokusy nieczyste?”, odparł: „Z powodu obfitości jedzenia i snu”.
8(1095). Starzec zapytany, co powinien czynić mnich, odrzekł: „Zajmować się wszystkim, co dobre i powstrzymywać się do wszystkiego, co złe”.
9(1096). Starcy mówili: „Modlitwa jest zwierciadłem mnicha”.
10(1097). Ci sami powiadali: „Nie ma nic gorszego niż obmowa”.
11(1097a). Mówili także: „Nigdy nie należy darzyć zaufaniem myśli”.
12(1098). Dodawali też: „Koroną mnicha jest pokora”.
13(1099). Twierdzili również: „Każdą myśl, która przychodzi do ciebie, pytaj: «Czy jesteś nasza, czy nieprzyjaciela?», a zawsze się przyzna”.
14(1100). Starcy powiadali: „Umysł jest jak źródło, jeżeli je pogłębiasz, staje się czyste. Jeśli zanieczyścisz, będzie zmącone”.
15(1101). Pewien starzec powiadał: „Wierzę, że Bóg nie jest niesprawiedliwy, aby wyzwalał nas z jednego więzienia, a wtrącał do innego”.
16(1102). Starzec powiedział: „Zadaj sobie gwałt we wszystkim. To jest droga Boża”.
17(1103). Starzec powiedział: „Nie należy wcześniej nic czynić, zanim nie zbadasz swego sumienia, czy to, co masz zamiar czynić, będzie ze względu na Boga”.
18(1104). Starzec powiedział: „Jeśli mnich modli się tylko wtedy, gdy staje do modlitwy, to nigdy się nie modli”.
19(1105). Starzec powiedział: „Spędziłem dwadzieścia lat walcząc z jedną myślą, by wszystkich ludzi widzieć jako jednego”.
20(1106). Starzec powiedział: „Ze wszystkich cnót największy jest rozsądek”.
21(1107). Starzec zapytany, w jaki sposób dusza nabywa pokory, odrzekł: „Rozważając wnikliwie jedynie własne zło”.
22(1108). Starzec powiedział: „Tak jak ziemi nigdy się nie obali, tak też pokora nie spadnie już niżej”.
23(1109). Starzec powiedział: „W tym, co mogłem osiągnąć, nigdy nie pozostałem w tyle”.
24(1110). Starzec powiedział: „Wstyd dla mnicha, gdy porzuca wszystko, co posiada, staje się dla Boga wygnańcem, a w końcu idzie na potępienie”.
25(1112). Starzec powiedział: „Pokolenie to nie żyje dniem dzisiejszym, lecz jutrem”.
26(1113). Starcy powiadali: „Dziełem naszym jest palić drewno”.
27(1114). Starzec powiedział: „Nie chciej być myślicielem”.
28(1115). Pokora ani się nie gniewa, ani nie pobudza do gniewu.
29(1116). Starzec powiedział także: „Właściwe przebywanie w celi gromadzi dobra”.
30(1117). Starzec powiedział: „Biada człowiekowi, gdy jego imię jest większe niż jego czyny”.
31(1118). Starzec powiedział: „Pewność siebie i śmiech podobne są do ognia pożerającego trzciny”.
32(1119). Starzec powiedział: „Kto dla Boga zadaje sobie gwałt, zrównany będzie z wyznawcą”.
33(1120). Tenże powiedział: „Jeśli ktoś dla Pana stanie się głupi, przez Pana będzie uznany za mądrego”.
34(1121). Starzec powiedział: „Człowiek, który ma ciągle śmierć przed oczami, pokona zniechęcenie”.
35(1122). Starzec powiedział: „Pan rozlicza człowieka z myśli, słów i uczynków”.
36(1123). Powiedział także: „Człowiekowi potrzeba: bojaźni przed sądem Bożym, znienawidzenia grzechów, umiłowania cnoty i ciągłej modlitwy do Pana. Jemu cześć, chwała i moc na wieki wieków. Amen”.
